Wedstrijdverslag: Berenloop 2008

november 6, 2008 door , in Wedstrijdverslagen.

Afgelopen weekend heeft de berenloop op Terschelling weer plaatsgevonden. Van de zondagmorgen groep waren Harm, Richard, Ed, Ineke, Hin, Anita, Xandra, ben, Tineke, Mariette en Mels aanwezig. Harm heeft over zijn ervaringen op Terschelling een mooi verslag geschreven, Waar ook de tijden van de andere ‘zondagmorgenlopers’ aan bod komen. Namens mij gefeliciteerd met jullie prestaties!

Hier kun je het verslag lezen.

Berenloop 2008; BERENGEZELLIG!

Vrijdag 31 oktober, 15.00 uur. Richard en ik nemen de langzame boot vanuit Harlingen naar Terschelling.
De langzame, want dan kunnen we tenminste op ons gemak de beslommeringen van de afgelopen weken achter ons laten. Ik heb de nodige trainingen achter de rug, de Berenloop staat weer op het programma!
Richard gaat dit jaar voor de halve. Door gezondheidsproblemen tijdens zijn training heeft hij zich niet voldoende kunnen voorbereiden op de hele.

De overtocht duurt twee uur, tijd die wij gebruiken om eens goed bij te kletsen onder een het genot van een glas wijn.

Bij aankomst worden we opgewacht door een man met rode muts, Mels!
Het voelt weer als vertrouwd, de gang naar Caracol, het gastvrije portugese pension van Werner.

Rond zeven uur is de club compleet, Ed en Ineke, Mels en Mariette, Hin en Anita, Xandra en Ben, Gerard en Heleen, Tineke, Richard en mijn persoon.Een lekker maal en een afzakkertje in het Amsterdams Koffijhuis. Tja, ik zal maar zeggen, ” Een goed begin is het halve werk!”

De volgende dag hadden we hem best een beetje zitten, maar niet getreurd, er moest worden hardgelopen!
Ed, Ben en Mariette zouden ons eens een goede tien km laten zien! De ontbijtloop ging van start, onder luide aanmoedigingen van de fans!
Ed liep soepel naar een tijd van 50,04, Ben kwam daar zeer sterk achteraan met 53,34 en ook Mariette liet een goede tijd klokken in 1.01,27!

Inmiddels waren ook Marry en Piet aangekomen. Ook Marry zou dit weekend de hele marathon lopen.

De weersomstandigheden waren niet subtropisch te noemen, dus ik had het niet echt warm. Dat is voor mij dus echt niet normaal, maar goed, het zal wel aan de training hebben gelegen.
Er moest koffie worden gedronken, met natuurlijk een echte Cranberrietaart! Om op te warmen!

Stapelen mocht dit weekend! Dus ook enkele pannenkoeken gingen er goed in later op de dag! En natuurlijk een stukje fietsen, altijd goed om de benen lekker los te maken.
Ik moet zeggen, er ontstond een zekere spanning!.. Hoe zou het allemaal uitpakken, ik had er genoeg voor gedaan, maar zou dat eruit komen?

Die avond ben ik na een heerlijke maaltijd vroeg naar mijn kamer gegaan, ik voelde me moe en onrustig.
De wind was opgestoken, het leek een heftige storm te worden.

De volgende dag moest ik horen het nodige te hebben gemist.
De ongekende danstalenten van Ineke in cafe Lieman hebben die avond menig hart een sprongetje doen maken!

De storm had niet doorgezet, er stond de nodige wind, ca. 3 uit het noordoosten, en het was mistig.
De start voor de hele marathon was om half een.
Bij aanvang was het mistig en koud. Ik probeerde niet te hard te starten. De 1e km’s gingen in 4,50. Dat was goed, maar nu snel een groepje gezocht want we hadden wind tegen. Dat lukte, tot ca. 17 km.
Ht ging gemiddeld even onder de 5 min per km. Hierna viel het groepje uiteen, we kregen iets meer wind van achter, het zonnetje brak door, de benen voelden goed! Ik kon de km tijden goed vasthouden.
Het was prachtig weer en een nog mooier parcours. Zon, duinen, een mooie tocht voor de boeg!
Op 30 km stond Hin. Ik kon mijn belt aan hem overgeven en kreeg een slokje extran. Hij fietste met me mee tot het strand op ca. 33 km. Vol met goede aanmoedigingen.
Het strand op. Dat werd wel een beetje spannend. Hoe zou dat gaan??
Het viel mee, ik kon goed langs de vlaggen lopen, het zand was niet al te zacht. Toch, op het einde werd het nogal mul. En zeker de laatste duin op, dat was het echte kuitenbijter.
Of moet ik zeggen Hamstrings?? Want die gingen na het strand op ca 37 km in een kramp.
Ik moest echt lopen. De kop was goed, maar de benen..

Ik kreeg ze weer aan de praat, een slokje water van Hin, die weer trouw aan mijn zijde fietste met alle aanmoedigingen.
Ik liep ver voor op mijn schema. Op 38 km besefte ik dat ik zelfs een PR zou lopen wanneer ik 8 min per km zou gaan doen. Een big smile was het gevolg!
Nog twee keer moest ik kort stoppen voor een krampaanval, maar dat mocht niet verhinderen dat ik na 3.34,38 de finish bereikte. Onder luide aanmoedigingen van alle mede Terschellinggangers.
Een dik PR dus.

Ook Rob Mul en Marry Teeuwen hebben een uitstekende marathon gelopen. Respectievelijk in 3.55,46 en 3.56,17. Beide van harte gefeliciteerd!

Naderhand kreeg ik de verhalen te horen van de halve. Ook hier hebben zich de nodige taferelen afgespeeld! Anita en Xandra hebben weliswaar een goede halve gelopen, respectievelijk 1.51,54 en 2.01,17, maar zeggen dat ze onderweg compleet stuk zijn gegaan.
Richard liep een alles verdienstelijke tijd van 1.28,59. Tineke liep 1.55,05 en kon daarmee ook zeer content zijn.

Die avond was het lekker uitrusten, eten en genieten van een heerlijk bokbiertje!

Volgend jaar zit de hele Berenloop er niet in, dat wordt vanzelfsprekend de natuurmarathon! Maar de halve?? Waarom niet? Het is een leuke tocht en vooral een gezellig weekend!