Klassieker
maart 18, 2017 door melsopzondag, in Algemeen nieuws, Wedstrijdverslagen.
Wanneer ik op de vroege zondagochtend wakker word bedenk ik mij dat geen duursporter (lees : hardloper) meer ontkomt aan deelname. Vraag elke willekeurige bewoner van de Krimpenerwaard naar de Halve Natuurmarathon en men weet te vertellen dat 12 maart in het teken staat van de fraaiste activiteit onder de hardloopevenementen. Het kruisje op de keukenkalender is al ergens rond kerst genoteerd. Reikhalzend wordt er naar uitgekeken. Enthousiaste deelnemers, vrijwilligers en vele belangstellenden weten wat hen te doen staat. De Halve Natuurmarathon is een begrip geworden, kent zijn pappenheimers, kent zijn klassiekers. Sterker : Het IS een Klassieker. Als ik ’s ochtends als 1 der eersten (!) het grindpad vanaf de parkeerplaats naar de Hooiberg betreed steek ik als een soort van bijgeloof/traditie mijn neus in de zoete en frisse ‘Loetboslucht’. Bespeur als elk jaar lichte kruitdampen, opgetrokken uit tijgerbalsem, massage olie en sportdrank. Zie ijverige vrijwilligers die een ‘alles onder controle’ uitstraling hebben. De Lekkerkerk kapel begint zijn eerste deuntjes ten gehore te brengen en de boerenschuur is geopend. Vertrouwde gezichten en de zo typerende ´ons kent ons´ sfeer. Hartelijke begroetingen volgen. Ik klop de immer sympathieke Nico van den Heuvel op zijn schouder (‘U hier !’) en de overtuiging die er vooraf altijd al is wordt alleen maar bevestigd naarmate het tijdstip van de start nadert : het wordt namelijk wederom een Halve Natuurmarathon in de categorie ‘niet alledaagse evenementen !’ Na de finish zie ik ontspannen gezichten, of je nu een engelse mijl, de 5, 10 of de 21 kilometer gelopen hebt, de deelnemer vertelt zijn eigen verhaal, de vroege voorjaarszon is uitbundig, de lach gaat van oor tot oor en ieder is trots en verheugd bij dit unieke hardloopfestijn aanwezig te zijn. Want dat is het.
Van vrolijke hardwerkende vrijwilligers tot een fabelachtig parcours. Van de Lekkerkerk kapel tot aan de massagetafel. Van de perfecte organisatie tot aan de koude pils (na afloop). Van de verwarmde boerenschuur tot aan de verkeersregelaars. Van de benodigde dranghekken tot aan ieders enthousiaste verhalen. Van autovrije asfaltpaden tot aan kronkelende graspaden. Van de schilderachtige Oudelandse veenpolder tot aan de huiveringwekkende Elserkade………………………….
Het is het totale totaalplaatje !
……………….Als de al eerder genoemde kruitdampen boven het grillige hart van de majestueuze Krimpenerwaard dan eindelijk zijn opgetrokken noteer ik bij thuiskomst een kruisje op de kalender van 2018. De 2de zondag van maart (of de derde) staat alvast genoteerd :
De Klassieker !